Naast een fantastische achternaam, heeft de Australische designer Lola Peacock ook een fantastisch oog voor mooie onderwerpen. Van dieren tot planten, pastelkleuren tot grijstinten; elk van haar composities is een gedetailleerd ontworpen portret. We spraken over het leven Down Under, haar creatieve reis en de schoonheid van moederschap.
Wat drink je het liefst tijdens Happy Hour?
Doe mij maar een whisky-cola!
Je woont in Australië. Wat waardeer je het meest aan het leven Down Under?
Ik waardeer de vogels en de bergen, de bomen en de vriendelijkheid van het volk. Ook vind ik de verschillen tussen de landschappen, variërend van tropisch regenwoud tot oceaan, heel indrukwekkend. En natuurlijk onze lifestyle, die is behoorlijk relaxed en bevat veel barbecues.
We hebben fantastische steden en verschillende culturen, die gemaakt zijn voor het ontmoeten van interessante mensen. Ik kan nog even doorgaan, er is zoveel in Australië om van te houden!
Hoe kom jij aan de dierenfoto’s die je gebruikt in jouw ontwerpen?
Ze komen van verschillende plaatsen. Sommige zijn mijn eigen foto’s, sommige zijn stockfoto’s en sommige zijn een collage van de verschillende foto’s die samen het perfecte dier maken.
Als je een totemdier zou hebben, welke zou dit dan zijn en waarom?
Ik denk dat het de draak zou zijn van The Neverending Story, ik vond hem als kind echt geweldig.
Hoe zou jij jouw stijl omschrijven?
Minimalistisch, grafisch, aards en modern.
Jouw werk bevat geometrische abstracties, maar ook portretten van dieren en planten. Kun je ons iets meer vertellen over jouw creatieve reis?
Ik hou ervan om nieuwe ideeën te onderzoeken en om deze vanuit verschillende oogpunten te belichten. Ik heb een heleboel ideeën voor nieuw werk en hoop dat ik hier snel inkom, nadat we verhuisd zijn en onze nieuwe studio staat. Hopelijk volgen er meer abstract-ey, ink-ey schilderingen!
Vertel ons iets meer over het moederschap. Hoe heeft het jou als persoon veranderd? En als kunstenaar?
Het moederschap is een prachtige reis en ervaring; de beste tot nu toe. Als persoon ben ik nu verantwoordelijk voor iemand anders’ leven en ik streef ernaar om een goed voorbeeld en de beste versie van mezelf voor haar te zijn.
Als kunstenaar heb ik nu minder tijd. Wanneer ik niet de mogelijkheid heb om te creëren, heb ik genoeg tijd om na te denken over wat ik het liefst zou creëren. Over het algemeen waardeer ik ieder moment in het leven nu nog meer.
Als je gestrand zou zijn op een onbewoond eiland, welke drie dingen zou je dan bij je hebben?
Behalve mijn dochter en partner, zouden het een zakmes, een dagboek en lucifers zijn!
Kleurrijk of zwart-wit?
Zwart-wit, dat is klassiek.